Menu Zamknij

Warsztaty Terapii Zajęciowej

Stary Wielisław 83A,  57-313 Stary Wielisław

Sekretariat tel.: 74 869 06 76

Kierownik WTZ: mgr Paweł Bartczak

Tel.: +48 795 568 082

e-mail: pbartczak@caritas.pl

e-mail: wtzwielislaw@gmail.com

 

Szczególnym znakiem troski o pokrzywdzonych przez los są Warsztaty Terapii Zajęciowej w Starym Wielisławiu.

Utworzone zostały w połowie grudnia 2007 r. WTZ są placówką stwarzającą 30 dorosłym osobom niepełnosprawnym możliwość uczestniczenia w rehabilitacji społecznej i zawodowej. Terapia realizowana jest głównie poprzez terapię zajęciową. Warsztaty w Starym Wielisławiu są jedyną tego typu placówką prowadzoną przez Caritas Diecezji Świdnickiej i jedyną jak dotąd działającą w powiecie kłodzkim.

Placówka znajduje się w budynku po byłej szkole podstawowej w Starym Wielisławiu, który oddany został przez Gminę Kłodzko w bezpłatne użyczenie na cele statutowe Caritas. W dniu 16 maja 2008 r. miało miejsce poświęcenie wyremontowanego i w pełni przystosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych  budynku.

Jak ważnym dziełem było otwarcie warsztatów dla osób niepełnosprawnych z powiatu kłodzkiego pokazuje ich sześcioletnia działalność. Większość osób uczestniczących  w zajęciach rehabilitacyjnych po raz pierwszy w życiu opuściła rodzinny dom i zawarła nowe przyjaźnie. Każda z nich obchodzi w WTZ swoje imieniny i urodziny. W czasie wycieczek mierzą się ze swoimi słabościami, poznają przyrodę, historię bliższych i dalszych zakątków Polski i nie tylko. Dla wielu z nich WTZ są jedyną szansą, żeby „dotknąć morze”, usłyszeć jego szum, zmierzyć się z majestatem gór.

Warsztaty to także: rywalizacja sportowa, występy artystyczne: taneczne, wokalne i teatralne, konkursy plastyczne, pokazy prac osób niepełnosprawnych, festiwale, kiermasze.

Głównymi celami WTZ wobec ich uczestników jest: rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego, w tym zaradności osobistej dzięki stosowaniu różnych technik terapii zajęciowej; przygotowanie do życia w środowisku społecznym w szczególności poprzez rozwój umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania wyborów, decydowania o swoich sprawach oraz rozwój innych umiejętności niezbędnych w życiu, a także poprawę kondycji fizycznej i psychicznej; rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających późniejsze podjęcie pracy zawodowej w zakładzie aktywności zawodowej lub innej pracy zarobkowej bądź szkolenia zawodowego; ogólne usprawnienie.

Rehabilitacja zawodowa to w głównej mierze: rozwijanie motywacji i tempa pracy, podnoszenie sprawności manualnej, ćwiczenia w zakresie dokładności pracy oraz przestrzegania dyscypliny pracy, nabywanie umiejętności wykonywania prac plastycznych, krawieckich, dziewiarskich, obróbki drewna, przygotowywania posiłków, obsługi komputera i urządzeń biurowych, ćwiczenia w zakresie samodzielnego planowania, kontrolowania i wykonywania zadania – realizowane w poszczególnych pracowniach.

Drugim etapem rehabilitacji zawodowej jest przygotowywanie osoby niepełnosprawnej do podjęcia zatrudnienia na otwartym rynku pracy lub w zakładzie aktywizacji zawodowej poprzez: treningi na terenie warsztatu, udział w szkoleniach dotyczących zatrudnienia organizowanych przez różne instytucje, współpracę z podmiotami gospodarczymi w ramach praktyk zawodowych w firmach.

Rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwienie osobom niepełnosprawnym uczestniczenia w życiu społecznym, a realizowana jest przede wszystkim przez wyrabianie zaradności osobistej, pobudzanie aktywności społecznej, a także wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych.

Rehabilitacja społeczna, to codzienne przebywanie w grupie, wzajemne kontakty
i relacje, wspólne zajęcia, zabawa, aktywne uczestnictwo w uroczystościach, imprezach sportowych, festiwalach, konkursach, to wspólne podróże, wycieczki i zwiedzanie.

Pracownicy Caritas nie kryją swej dumy z tego, gdy obserwują jak uczestnicy WTZ czynią postępy w rehabilitacji, zmieniają się, otwierają na siebie, innych i świat i nabywają nowe umiejętności niezbędne do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie.

Skip to content